Al sinds een aantal jaren ben ik mijn werk aan het afbouwen. Op 1 januari 2024 ben ik officeel gestopt met mijn praktijk De Muzen, werkplaats voor stem/zang en psychosynthese. Onder mijn eigen naam werk ik nog heel beperkt door met de mensen die al op dit moment bij me komen. Op die manier kan het proces waarin ze zitten organisch worden afgerond. We zijn nu een half jaar verder en ik merk dat ik door nog een beejte te werken toch van betekenis kan zijn.  ontmoetingen waarin er ruimte is voor levens- en zingevingsvragen. Zo kan/wil ik nog wel en tijdje doorwerken.

Terwijl ik dus nog een beetje werk ben ik ook aan het terugkijken naar mijn werkend leven. Hoe ik in september 1991, gestimuleerd door mijn zangpedagoge Anke Brokstra(†), begonnen ben met lesgeven in mijn eigen woonkamer. Het begin was heel organisch, stap voor stap ontvouwde het zich. De eerste mensen die bij me kwamen en van wie ik al doende veel leerde. De ontmoetingen met Ben Bos (†), Jac Vroemen (†), Dien Latour (†), belangrijke leermeesters die me steunden en inspireerden. Daardoor kreeg ik zelfvertrouwen. Ik deed opleidingen, durfde meer en meer nieuwe wegen in te slaan.

Na mijn besluit om met mensen te werken, kwam er steeds iemand op mijn pad die me vroeg iets te doen wat ik tot dan toe nog niet gedaan had. Een cliënt die individueel bij me kwam vroeg me of ik aan een groepje vrienden in Wageningen les wilde geven in stembevrijding. Vijf keer werken met dat groepje mondde uit in een cursus en een weekend: Laat je stem horen. Marg, een cursist uit die eerste cursus, vroeg me: Heb je een vervolg? Daaruit kwam de eerste zanggroep Amersfoort voort. Die zanggroep werd uitgebreid met zangroepen in Nijmegen, de Hoef en Deventer.

Vervolgens kwam de vraag van Jacqueline de Valk of ik een weekworkshop stem /zang en bewustwording wilde geven in Moulin de Bousson in Frankrijk. Vijftien jaar daar werken liet me nog meer de kracht van het werk ervaren. Ook het samenwerken met haar was verdiepend en verrijkend. Patricia Deiters, die deelnam aan een zanggroep, vroeg me vervolgens of ik bij het eerste koor Zingen voor je leven wilde werken. Tien jaar lang hebben we, Patricia Deiters, Harry de Beer en ik, met veel toewijding gepionierd. We hebben methodieken en creatieve werkvormen ontwikkeld die heel steunend waren in het omgaan met kanker, verlies en rouw. Vervolgens kwam de vraag van Ria Hengeveld om in Hof van Kairos zang-retraites te geven voor mensen die te maken hebben met kanker.

Jan Taal van de School voor Imaginatie, vroeg me om nascholingen te geven in het werken met stem en imaginatie. Ik merkte dat ik lesgeven heel leuk en zinvol vond. Dat mondde uit in het ontwikkelen van 3 nascholingsdagen over het werken met stem/zang en psychosynthese in therapie en coaching. Dagen die ik gaf aan kleine groepjes in mijn eigen praktijk.

Als zangeres trok ik de stoute schoenen aan en stapte ik zelf op mensen af. Eerst Marcel de Vries (gitarist) met wie ik voor het eerst optrad in een café in Bemmel (1986). Daarna accordeonist Peter Bruijs, met wie ik het programma De Reis heb gemaakt. Toen ontmoette ik Jacques Verheijen. pianist/compinist. Met hem heb ik 25 jaar heb samengewerkt (Franse liederen en chansons, joodse liederen). Zo dierbaar en onvergetelijk. Drie CD’s met joodse liederen zijn de wereld in zijn gegaan. Ik krijg af en toe post of mail van mensen die zo geraakt zijn door onze muziek. De Joodse zang  bracht me op het pad van de kabbala. Met als gevolg de workshops Joodse zang en meditatie die ik twee keer gaf in El Bloque en Sacarest.

Toen mijn stem instabiel werd stopte ik met de concerten, maar het opende de deur naar het werken met de innerlijke stem en ik ging meer improviseren. Ik ontmoette kunstenares Dineke Blauw en fluitist Eric Fennis. Met ieder van hen ging ik samenwerken. Niet met de bedoeling om op te treden maar gewoon voor mezelf.  Met Dineke Blauw: We kwamen samen in haar atelier. Terwijl ik improviseerde maakte zij calligrafische klankschriften. Het waren bijzondere ontmoetingen intiem en bezield. Met Eric Fennes belandde ik in een soort speeltuin van improviseren, heel bevrijdend.

En tot slot was er de solovoorstelling Rosa Mystica over het leven en werk van Rainer Maria Rilke en zijn vrouw Clara Westhoff. Met vertelling, voordracht en klankimprovisaties schetste ik hun levens. De voorstelling werd geregisseerd door Jacqueline de Valk en heb ik op locatie gespeeld: in de Stal in Neerijnen. Het was een fijne en dierbare samenwerking. Het hele wordingsproces en de voorstellingen zelf, op die bijzondere plek waren een onvergetelijke ervaring. Mogelijk gemaakt door de ruimhartigheid en ruimdenkendheid van Alieke Hartog, de eigenaresse van de Stal. Helaas is Alieke op 25 juli jl. plotseling overleden. We hebben 1 augustus met vrienden en familie  stil gestaan bij haar veelkleurige leven en afscheid genomen.

Al die uitnodigingen, en daar ja op zeggen, hebben me veel gebracht. Een rijkdom aan ervaringen. Ik voel me dankbaar dat ik dat heb mogen leven. Dit alles had ik niet gekund zonder het vertrouwen wat ik in al die jaren heb gekregen van ieder die bij me kwam. Ik heb zoveel geleerd van de mensen die bij me kwamen, zowel individueel als in de groepen. Zoveel verschillende levensverhalen, alle pijn, de worstelingen, maar ook de overwinningen, het opbloeien en het plezier. Het weer tot leven komen na vastgezeten te hebben in oude overlevingen. Naast de ontroering die het me gaf heeft me ook  geïnspireerd om me te blijven ontwikkelen, en zo teeds beter te kunnen af te stemmen op ieders unieke zijn.

Die 33 jaren hebben me gesterkt in de overtuiging dat juist in het anders zijn ieder mens er toe doet. Vriendelijkheid, respect en luisterend aanwezig zijn kunnen transformerend werken of kunnen helpen om de situatie te accepteren. Jaren geleden volgde ik een seminar van Piero Ferrucci. Hij begon het seminar met de woorden die me altijd zijn bijgebleven.

“Ik ben nog steeds, als therapeut en als mens, mijn aanwezigheid een het verfijnen.”

Doordat ik minder werk is er nu meer tijd voor dagelijkse dingen en ruimte om aandacht te geven aan andere interesses. Ik houd van leren, onderzoeken, verdiepen. Ik ben benieuwd waar dat me gaat brengen.

Mijn stem is langere tijd instabiel geweest, waardoor ik minder zong. Nu lijkt dat proces  weer meer tot rust gekomen. Sinds kort heb ik weer zangles genomen. Allereerst om weer te genieten van zingen en aan een lied werken. Maar wie weet kriebelt het toch om ook weer een voorstelling te maken. Dat laat ik open.

Verder heb ik het plan opgevat om huisconcertjes te organiseren. In mei is de eerste geweest met Trio Colore https://bettewestera.nl/index.html. En dat is zo goed bevallen dat ik besloten heb om drie keer per jaar bij mij in huis een concertje te organiseren: in oktober, januari en april. Het tweede concert vind plaats op 20 oktober. Fado Muziek: Madelon Ravenhorst zang, Bert van den brink op piano/accordeon en Hans van Gelderen opgitaar. Nadere aankondiging volgt nog. Er is ruimte voor 25 mensen, dus als je interesse hebt wacht niet te lang met aanmelden nadat je de nieuwsbrief daarover hebt ontvangen. Kosten zullen 15,- zijn. Het geringe totaalbedrag gaat in zijn geheel naar de muzikanten. Vooraf kopje koffie/thee. Na afloop een glaasje wijn of sap. Mocht je interesse hebben om op de mailinglijst te komen, laat me dat dan weten.

Ik zal nog af en toe een nieuwsbrief sturen o.a. over de huisconcerten. Mocht je daar geen behoefte aan hebben, laat het me dan weten dan haal ik je van de mailinglijst.

Er is eigenlijk geen einde en geen begin. Ik ga verder met in mijn hart alle kleuren van alle ontmoetingen die me gebracht hebben waar ik nu ben. Dank nogmaals en wie weet tot ziens bij een van de huisconcerten

Hartegroet

Mariejan